Uit Schokland, golfbreker van Overijssel, Wim Kuyper
Water voor de thee, onrechtmatig toegeëigend uit de put van de buren
In de waterput van opa en oma zat brak water van een slechte kwaliteit. In de waterput van Spit was het water wel van goede kwaliteit.
Toen Spit en zijn vrouw een keer een weekend naar de vaste wal waren kon onze oma niet de verleiding weerstaan om voor de zondagse thee wat water uit de put van de buren te halen om eindelijk ook eens een echt lekkere kopje thee te kunnen drinken.
Waar zij niet op gerekend had was dat een schipper die met zijn vrachtscheepje in de haven lag toevallig zag dat zij water uit de waterput van Spit haalde.
Toen de familie Spit weer terug was van hun uitstapje heeft deze schipper mevrouw Spit verteld dat onze oma water uit hun put had gehaald.
Mevrouw Spit heeft verhaal gehaald bij oma en tussen de beide families is het nooit meer helemaal goed gekomen.
Bron: Harry Smit – kleinzoon
Dierbare herinneringen aan opoe Smit – van haar kleinkinderen Harma, Janke, Titi, Jan
En dan huppelen of draven en steeds sneller op het liedje: Herenpaard, herenpaard, damespaard, damespaard, boerenknol, boerenknol (en dan zakten we door haar schoot).
Toevallig dat Opoe op bijna al de foto’s een kind op schoot heeft. Daar is een echte Opoe voor zeker.
En we gaven de meeuwen brood uit het raam op de IJsselkade die vlogen bijna naar binnen. Er stonden ook 2 hondjes op de kast en een “passagiersschip’’ (ik weet niet of dat een schilderij was of een model).
“Daar kwam een muisje aangelopen en die pakje Janneman bij zijn neusje neusje neusje”. We rennen de kamer binnen om als eerste bij Opoe op schoot te zitten. Opoe in de leunstoel, met verstelbare leuning (stok, inkepingen). Ze legt breiwerk met kluwen wol in een mandje (kat speelt met kluwen, helpen met oprollen kluwen wol). Zwart tasje met zilveren/gouden knip, met rangetjes en psalmboekje. “Wat zijn jullie groot geworden”. Voorzichtig voelen hoe zacht Opoe’s wangetjes zijn. Grijs haar. Op Opoe’s kamer een dressoir met glazen deurtjes. Grote schelp met daarin Opoe’s haar. Glazen klok waarvan de pendule ronddraait.
Nog ander schootliedje dat ze vaak zong: Vort ouwe witte, vort ouwe zwarte, (Janke) gaat naar haar opoe toe. Krijgt ze koffie met een klontje toe:) Schattig hé?
Oma Smit had een paar echte lievelingsplanten: kraaltjesmos, bellenbloemen (fuchsia’s), Franse geraniums,
En van dat soort zachte varens dat ze vroeger altijd in anjerboeketten staken
Haha en nu ik toch aan de gang ben: ik vond het leuk dat ze oliebollen bollebuisjes noemde
Een keer per jaar kwam er een handkar door de Boelestraat die volstond met mimosa…prachtige gele bolletjes..die weldra hun pluizigheid verloren en ingedroogde gele balletjes werden opoe Smit liet ze het hele jaar staan in een bruin geglazuurd kannetje. tot de mimosa man weer verse bracht.
Herinneren jullie je ook nog dat ze op haar verjaardag altijd met zo’n grote witte aardewerk kan vruchten op sap klaar zat?
Harma van der Ros: ik herinner me die kan….witte bol met rechte cilindervormige bovenkant
Ik zie haar, als ze bij ons logeerde altijd handwerken daar was ze zó goed in. Heel veel kousjes, borstrokken heeft ze gebreid. Ik vond dat als kind leuk om naar te kijken, zo rustig als ze daar zat en onderhand maakte ze de mooiste handwerken. Haken, kon ze ook als de beste. Mijn moeder zei dat ze gewoon begon en dan uit haar hoofd de prachtigste kleedjes haakte. Titi Smit
Dat Jantje van Veen zo goed kon handwerken heeft een goede verklaring: haar moeder was handwerkjuf op Urk!
