Jan
26 berichten
Harm Smit was verknocht aan Schokland en schreef toen hij het eiland had verlaten een kroniek over Schokland en verhaalt daarin de familiegeschiedenis.
Steeds wanneer zij op Schokland terug kwam, werd Harm Smit begroet met: ”heerlijk vader om weer op Schokland terug te zijn; wat ben ik blij dat ik weer uit die drukte ben”.
Hendrik is allicht de meest markante Smit-Schoklander. Zijn felle karakter spreekt uit de botsing met zijn directe superieur, de burgemeester van Urk.
Lub van den Berg schreef dit verhaal over veldwachter Smit. Het werd gepubliceerd in het Urker Volksleven, het tijdschrift van de Vereniging Vrienden van Urk.
Lammert, zoon van de befaamde veldwachter, miste op Schokland het gemeenschapsleven en aanvaardde Schokland vooral uit plichtsgevoel.
Om beurten hielden Hendrik en Harm op zondagmorgen een preek over een vrij onderwerp uit de bijbel en later op de dag nog een catechismuspreek. Eerst in huiselijke kring, later voor wel zestig mensen die op Schokland verwaaid lagen. Na dertien dienstjaren werd Hendrik Smit overgeplaatst naar Staveren; daarna werd […]
Lammert Smit, zoon van Harmen Smit. Hij moest niet veel hebben van het romantiseren van het leven op Schokland.
Ze was zeer belezen (de hele bibliotheek van Kampen is uitgeleend geweest naar Schokland). Uitzonderlijk gastvrij. Haar huis leek in het weekend een studenten sociëteit. Dit misschien als gevolg van de eenzaamheid op Schokland.
Mijn moeder kwam nog af en toe op Schokland. Ze moest bij haar opoe die ziek was en die in Kampen woonde en opoe die op Urk woonde. Ze heeft ze verzorgd dus ging ze af en toe een weekend.
Elisabeth IJpes is de stammoeder van het roemrijke SmitSchokland geslacht. Ze was ongetwijfeld een aantrekkelijke blonde Friezin, die net als Mata Hari op krijgslieden viel.
Piet en Jenny Mozes, een Joods echtpaar, verbleven twee en een half jaar ondergedoken bij de familie Smit.
Er zijn meerdere versies van de kroniek (of opstel zoals opa het zelf noemde) in omloop. Eerst is er de handgeschreven tekst (die zou in het bezit zijn van de erfgenamen maar is vooralsnog onvindbaar). Zwier Holtland, echtgenoot van Trientje Smit, heeft met veel inspanning het moeilijk te ontcijferen handschrift […]
Staat er informatie in “De bruid van Schokland” die van belang kan zijn voor deze website? Bij een roman moet je daar uiteraard voorzichtig mee zijn.
Dankzij Freek Wezelman is de inhoud van het “tasje van Jantje van Veen” gedigitaliseerd en voor het nageslacht veiliggesteld. Hetzelfde tasje waaruit opoe geregeld een pepermuntje of rangetje voor haar kleinkinderen diepte.
Onduidelijk wanneer het mapje in gebruik is genomen maar op een zekere dag moet iemand hebben gedacht: de geschiedenis van de familie Smit op Schokland is zo boeiend, laat ik een mapje kopen en daar al die documenten in bewaren. Sommige documenten zijn in slechte staat, vrijwel onleesbaar en vallen […]
Prachtige serie documenten en foto’s gerelateerd aan SmitSchokland, verzameld en opgestuurd door Harma. Bijvoorbeeld een brief van juffrouw Witkop. Links op de “featured image” staat Harma’s moeder, Trientje Smit.
Unieke krantenknipsels afkomstig van www.delpher.nl. Er zitten pareltjes bij: Het “sodemieter” proces verbaal 1923 Johannes D., 27 jaar, visscher te Schokland, gem. Kampen, heeft op 20 Maart, 1923 de surveillerende rijkshavenmeester Smit beleedigd, door hem het woord „sodemieter” toe te voegen. Bekl. ontkent. Get. Harm Smit bevestigt zijn opgemaakt proces verbaal […]
Harm Smit, inspireerde schrijvers tot diepe bespiegelingen. “Een ware uitblinker en bovendien voorloper van alles wat gebeuren ging, was Fred Thomas, redacteur van “De Tijd” en schrijver van “Wijkend Water”. Fred Thomas was niet alleen een hartstochtelijk zeiler maar vooral iemand die veel belangstelling had voor wat rondom de Zuiderzee te beleven […]